از اواسط دهه 1390، طرح برندینگ جایگاه‌های سوخت با هدف کاهش تصدی‌گری دولت و افزایش رضایتمندی مصرف‌کننده كليد خورد و عملا از سال 96 در کشور اجرا شد. در جريان اجراي طرح، بین 50 تا 60 درصد جایگاه‌های سوخت کشور تحت برند بیش از 100 شرکت قرار گرفتند اما متاسفانه برندينگ به اهداف مورد انتظار خود نرسید و تحول معني داري در سطوح کمی و کیفی خدمات ايجاد نكرد.
پس از ناكامي طرح پيشين، از بهمن ماه سال 1401 با توافق شرکت ملي پخش فراورده‌هاي نفتي و هلدينگ پتروپالايش اصفهان مقرر شد طرح برندینگ به شيوه اي نوين براي تامين، انتقال و توزیع سوخت در 200 جایگاه استان اصفهان توسط شرکت راهبر ترابر انرژی اجرا شود.
اجراي طرح برندينگ جايگاه هاي سوخت، مي تواند ضمن قاعده مند نمودن رويه خدمت در تمامي جايگاه ها، بهبود اقتصاد جايگاه ها، ايجاد حس بهتر در مشتريان و افزايش قابليت اطمينان مشتري از كيفيت سوخت دريافتي، آثار مثبت زير را به دنبال داشته باشد:
- زيباسازي فضا و محيط جايگاه
- آموزش متصديان و كاركنان
- آراستگي و يكپارچگي پوشش كاركنان
- فراهم سازي سرويس هاي مورد نياز خودروها
در نهايت، با مساعي بسيار و پشت سر گذاشتن موانع متعدد، شركت راهبر ترابر انرژي توانست در آبان‌ماه 1402 اولین جایگاه عرضه سوخت را تحت برند پالایشگاه اصفهان قرار دهد.
در چشم انداز شركت راهبر ترابر انرژي، تحقق اين طرح، جايگاه سوخت را مبدل به فضايي خواهد كرد كه علاوه بر هدف ذاتي عرضه سوخت، محلي براي توقف و استراحت مسافران، دريافت خدمات مورد نياز و نهايتا ايجاد تجربه اي دلپذير براي مراجعه‌كنندگان فراهم ميكند.
